پانسمان نانوالیاف آلژیناتی
سلامت انسان موضوع بسیار مهم و پیچیدهای است که بشر همواره و در تمام ادوار به آن توجه داشته است. استفاده از دارو به هنگام بیماری، ترمیم زخم، ترمیم بافت و … از زمانهای قدیم تاکنون رایج بوده است. طبیعت، خود منبع گسترده و خارق العادهای از مواد دارویی و درمانی است که لازم است شناسایی دقیق بر روی آن انجام شود. خشکیها و دریاها هرکدام گسترهای عظیم از موجودات هستند که بسیاری از گونههای آن هنوز ناشناخته میباشند. دریا و موجودات دریایی اعم از ماهیها، سخت پوستان، پوششهای گیاهی و … از جمله اکوسیستمهای با ارزش و بسیار غنی از مواد غذایی، دارویی و بسیاری از کاربردهای ناشناخته هستند. از جمله پوششهای گیاهی زیر دریا و اغلب در کنار ساحل، جلبکها هستند. خاصترین و بارزترین مادهای که میتوان از جلبک استخراج کرد، آلژینات میباشد. آلژینات مولکولی غیرسمی، زیستسازگار و طبیعی است. این ماده پلیساکاریدی است که معمولاً از جلبکهای قهوهای دریایی استخراج میشود. پانسمان آلژیناتی به دلیل توانایی در حمل دارو باعث التیام سریعتر زخم میگردد. به منظور عملکرد مناسبتر و حمل داروی بیشتر توسط پانسمان بهتر است از نانوالیاف در تهیه آن استفاده گردد.

تشریح نوآوری طرح:
اگر چه تولید پانسمان آلژیناتی خود به تنهایی از زخم محافظت خواهد کرد و باعث ترمیم زخم میگردد، اما استفاده از داروهای تحریک کنندهی ترمیم زخم، روند بهبود را تسریع میبخشد. بنابراین پس از دستیابی به تکنیک تولید نانوالیاف آلژینات مناسب، در گام بعد، از داروی دکسپانتنول به منظور تحریک عوامل ترمیم کننده زخمهای ناشی از سوختگی با روش ترکیب با محلول پلیمری آلژینات پیش از الکتروریسی درون نانوالیاف استفاده خواهیم کرد. با بررسی کارهای گذشته، این دارو در کنار ترکیب پلیمری مذکور تاکنون استفاده نشده است و عمده تحقیقات گذشته بررسی داروهای آنتی باکتریال با هدف ضدعفونی زخم فاقد داروی تحریک کننده عوامل ترمیم زخم بوده است. داروی دکسپانتنول یک نوع ترکیب الکلی پایدار با نفوذ پوستی مناسب میباشد که باعث تحریک عوامل ترمیم کنندهی زخم با ایجاد کمترین حساسیت پوستی میگردد، بدین معنی که با استفاده از این دارو محیط مناسبی برای تکثیر فیبروبلاست و کلاژن و همچنین کاهش التهاب در محل زخم به وجود میآید که روند بهبود زخم را تسریع میبخشد و در این صورت هزینههای درمان کاهش مییابد.
